अभिनेता म्हणून बॉलीवूडपासून हॉलिवूडपर्यंत सर्वांना प्रभावित करणारे अनुपम खेर २३ वर्षांनी तन्वी: द ग्रेट या त्यांच्या नवीन चित्रपटाद्वारे दिग्दर्शनात परतले आहेत. या चित्रपटात एका ऑटिस्टिक मुलीची धाडसी कहाणी सांगणारे अनुपम खेर म्हणतात की आता त्यांच्या आयुष्याचा एकमेव उद्देश जगात चांगुलपणा पसरवणे आहे. त्‍यांची विशेष मुलाखत...
प्रश्न : दिग्दर्शक म्हणून तुमचा पहिला चित्रपट ओम जय जगदीश २००२ मध्ये प्रदर्शित झाला. २३ वर्षांनंतर तुम्ही दिग्दर्शनात परतण्याचा निर्णय कसा घेतला?अनुपम खेर : मी २३ वर्षांनंतर दिग्दर्शन करत आहे याचे लोकांना आश्चर्य का वाटते? जर कोणी म्हणत असेल की मी २३ वर्षांनंतर अभिनय करत आहे, तर ते आश्चर्यकारक आहे. दिग्दर्शक म्हणून मला यापूर्वी कधीही अशी पटकथा मिळाली नाही. मला तन्वी: द ग्रेट ची कथा ४ वर्षांपूर्वी मिळाली होती, जी मला सांगायची होती. ही धाडस, चांगुलपणा आणि स्वाभिमान या गोष्टींची कहाणी आहे ज्यावर माझा विश्वास वाढत आहे. मी मानतो की एक माणूस म्हणून चांगुलपणा पसरवणे आणि उदार असणे खूप महत्वाचे आहे, म्हणून चार वर्षांपूर्वी जेव्हा मी माझ्या भाची (बहिणीची मुलगी) तन्वीला भेटलो, जी ऑटिस्टिक आहे, तेव्हा मला या कथेची कल्पना तिथूनच सुचली. आम्ही माझ्या भावाची मुलगी वृंदाच्या लग्नासाठी गुडगावमधील एका फार्म हाऊसवर जमलो होतो. तिथे सर्वजण आनंद घेत होते. तन्वी एका कोपऱ्यात एकटी उभी राहून डोंगराकडे पाहत होती, म्हणून मी तिला विचारले की तू काय पाहत आहेस? तर ती म्हणाली की मी माझ्या जगाकडे पाहत आहे. आता ही इतकी मोठी गोष्ट होती की मला वाटले की मी एका ऑटिस्टिक मुलीची कहाणी सांगावी जी चांगुलपणाची शक्ती सांगून आपल्यासारख्या सामान्य लोकांचे जग बदलू शकते. प्रश्न : ही चांगली गोष्ट तुमच्या अनेक इंस्टाग्राम व्हिडिओंमध्येही दिसते. त्यामागील विचार काय आहे?
अनुपम खेर : मी एका लहान शहरातून आहे. आम्ही संयुक्त कुटुंबात राहत होतो. आम्ही गरीब होतो पण आनंदी होतो. आमच्या पालकांनी आम्हाला कधीही असे वाटू दिले नाही की आम्ही गरीब आहोत. माझे वडील म्हणायचे की जगात सर्वात सोपी गोष्ट म्हणजे एखाद्याला आनंदी करणे, म्हणून जेव्हा १२-१३ वर्षांपूर्वी त्यांचे निधन झाले, तेव्हा मी त्यांच्या आत्म्याला आनंदी ठेवायचे असेल तर त्यांच्या शिकवणी माझ्या आयुष्यात अंमलात आणण्याचा निर्णय घेतला. मी हे आधीही करायचो, पण त्यांच्या मृत्यूनंतर मी ते अधिक करू लागलो. मी ते एक-दोन वर्षे केले आणि नंतर ते सवयीचे झाले. मला सर्वांना आनंदी करायला आवडते. मी रस्त्याने जाताना, कधीकधी मी गाडीत असताना, मुले फोटो काढण्यासाठी येतात. माझा सुरक्षा रक्षक म्हणतो, साहेब, दार उघडू नका, पण मी ते करू शकत नाही. मला वाटते की जर मी दार उघडले नाही तर त्यांना अपमान झाल्यासारखे वाटेल. जे मी करू इच्छित नाही. प्रश्न : कदाचित ही चांगुलपणाची ताकद आहे की ज्या चित्रपटसृष्टीत लोक एकमेकांना कमी लेखण्याबद्दल बोलतात, तिथे शाहरुख खानपासून ते अक्षय कुमारपर्यंत सर्वजण तुमच्या चित्रपटाचे कौतुक करत आहेत. तुम्ही हे मित्र मिळवले आहेत!
अनुपम खेर : नक्कीच, मी खूप खरे मित्र मिळवले आहेत आणि यासाठी नातेसंबंधांमध्ये गुंतवणूक करावी लागते. मी खूप भाग्यवान आहे की मला माझ्या सर्व समकालीन आणि कनिष्ठांचा पाठिंबा मिळत आहे. शाहरुख एक अद्भुत व्यक्ती आहे. तो खूप उदार आहे. त्याला इतरांना देण्याची खूप आवड आहे. म्हणूनच देवाने त्याला खूप काही दिले आहे आणि तो ते आनंदाने करतो. त्याला लोकांना आनंदी करायला आवडते. आम्ही चाहत, दिलवाले दुल्हनिया ले जायेंगे, कुछ कुछ होता है असे अनेक चित्रपट एकत्र केले आहेत... आणि हे तेव्हापासून आहे जेव्हा मोबाईल नव्हते, तेव्हा नातेसंबंध तयार झाले होते. आम्ही ते नाते टिकवून ठेवले आहे. पण फक्त शाहरुख, अक्षय, अमिताभ बच्चन यांनीच ट्विट केले नाही. वरुण धवन, अभिषेक बच्चन, रितेश देशमुख, प्रभास, सर्वांनीच केले. मला अनिल कपूरच्या ट्विटची माहितीही नव्हती. मी त्याच्या घरी जेवत होतो. मी माझे ९० टक्के जेवण त्याच्या घरीच जेवतो, मी त्याच्या पत्नीला माझे नाव तुझ्या रेशन कार्डवर लिहिण्यास सांगितले (हसतो). तिथे अनिल म्हणाला, मित्रा, मी तुझ्या चित्रपटासाठी ट्विट केले होते, तू अजिबात प्रतिक्रिया दिली नाहीस, मग मी म्हटले की मी तो पाहिलाही नाही. यावरून जगात चांगुलपणा आहे हे दिसून येते.
प्रश्न : तुमचा चित्रपट कान्स फिल्म फेस्टिव्हलमध्ये प्रदर्शित झाला होता. एक काळ असा होता की कान्समध्ये फक्त कलाकारांच्या कपड्यांची चर्चा होत असे, आता चित्रपटांची पुन्हा चर्चा होत आहे. आंतरराष्ट्रीय चित्रपट व्यासपीठावर बॉलीवूड चित्रपटांचा चा दर्जा वाढला आहे असे तुम्हाला वाटते का?
अनुपम खेर : भारत आर्थिकदृष्ट्या, सांस्कृतिकदृष्ट्या एक उदयोन्मुख शक्ती आहे. सांस्कृतिकदृष्ट्या आपण नेहमीच खूप श्रीमंत आहोत, परंतु आपण १००० वर्षांपासून गुलाम असल्याने, आपल्यावर ८०० वर्षे मुघलांनी आणि २०० वर्षे ब्रिटिशांनी राज्य केले, त्यामुळे अनेक वर्षे आपल्यातून अपराधीपणाची भावना गेली नाही, पण आपण अद्भुत लोक आहोत. आपले खेळाडू, बुद्धिबळपटू, खेळाडू जगभरात खूप चांगले प्रदर्शन करत आहेत. म्हणूनच मी मानतो की आपण तन्वी: द ग्रेटच्या रूपात जगासाठी भारताची कहाणी तयार केली आहे.
प्रश्न : तुमचा मेट्रो हा चित्रपट आजकाल चर्चेत आहे. त्यात एक संवाद आहे की एखाद्या व्यक्तीवर प्रेम करण्यासाठी, दररोज त्याच्या प्रेमात पडावे लागते. पत्नी किरण खेरसोबतच्या तुमच्या अतूट प्रेमाच्या बंधनाचे रहस्य काय आहे?
अनुपम खेर : वेगळे राहणे. ती चंदीगडमध्ये राहते, मी मुंबईत राहतो, त्यामुळे खूप फरक पडतो (हसतात). नाही, विनोद वेगळा आहे, पण लग्नापूर्वीही आमची मैत्री खूप चांगली होती. लग्नात चढ-उतार येतात. मी माझ्या आई- वडिलांना भांडताना पाहिले आहे. मी माझ्या आईला रडताना पाहिले आहे, माझे वडील चिडचिडे व्हायचे, पण नात्यात दुसऱ्या व्यक्तीचा आदर करणे खूप महत्वाचे आहे, तुम्ही त्याचा अनादर करू नका. मी म्हणेन की हे एक खूप अद्भुत नाते आहे, तो दृष्टिकोन वेगळा असू शकतो, पण आयुष्याची ४० वर्षे एखाद्यासोबत घालवणे खूप आहे. त्यात कठीण काळ आले, पण चांगले काळही आले, पण जे नाते नेहमीच मजबूत राहिले ते म्हणजे आमची मैत्री, जी आमच्या लग्नापूर्वीही अस्तित्वात होती.
.jpg)
